Co na wypadanie włosów? Najskuteczniejsze sposoby i suplementy

Wybierz usługę

Recepta online

Kontynuacja lub nowy lek

od 59 zł

Wybieram

Wypadanie włosów (łac. effluvium) to nie tylko problem estetyczny. Dla wielu osób staje się sygnałem, że w organizmie dzieje się coś więcej: zaburzenia hormonalne, choroby autoimmunologiczne, niedobory lub przewlekły stres. Choć fizjologicznie tracimy od 50 do 100 włosów dziennie, dopiero ich nadmierna, zauważalna utrata wskazuje na zaburzenie cyklu wzrostu. Zrozumienie, co dzieje się wewnątrz mieszka włosowego, pozwala nie tylko zatrzymać proces wypadania, ale również odbudować gęstość i strukturę fryzury.

Dermatolodzy podkreślają, że włosy reagują z opóźnieniem. Organizm najpierw walczy o równowagę, a dopiero później „odcina” zasoby od tkanek mniej istotnych dla przeżycia. Dlatego wypadanie często jest ostatnim etapem łańcucha zdarzeń – od stresu i niedoborów po zaburzenia metaboliczne. W praktyce klinicznej oznacza to jedno: skuteczne leczenie zawsze zaczynamy od znalezienia przyczyny pierwotnej.

Fizjologia wzrostu: co dzieje się w mieszku włosowym?

Włos nie rośnie liniowo. To niewielka, ale złożona struktura biologiczna, której praca podzielona jest na cykle. Każdy mieszek włosowy funkcjonuje niezależnie od pozostałych – to dlatego wypadanie nigdy nie obejmuje wszystkich włosów naraz.

• Anagen (faza wzrostu): trwa 2–6 lat. W tym okresie powstaje trzon włosa, a komórki macierzy intensywnie się dzielą. U zdrowej osoby aż 85–90% włosów znajduje się właśnie w anagenie.
• Katagen (faza przejściowa): trwa 1–2 tygodnie. Mieszek kurczy się, włos oddziela od brodawki i stopniowo obumiera.
• Telogen (faza spoczynku): trwa 2–4 miesiące. Na końcu tej fazy martwy włos wypada, a jego miejsce zajmuje nowy włos wchodzący w anagen.

Kiedy duża część mieszków włosowych jednocześnie przechodzi w telogen – zwykle po silnym stresie, chorobie, porodzie czy niedoborach – wypadanie staje się masowe. To tzw. łysienie telogenowe, które w większości przypadków jest odwracalne.

Inaczej przebiega łysienie androgenowe, w którym mieszki stopniowo ulegają miniaturyzacji pod wpływem dihydrotestosteronu (DHT). Ten proces, powiązany z genetyką i gospodarką hormonalną, wymaga już celowanej terapii.

Dlaczego włosy wypadają? Główne grupy przyczyn

Trychologiczne dochodzenie niemal nigdy nie kończy się na jednym czynniku. W praktyce klinicznej najczęściej obserwuje się układ kilku nakładających się elementów: hormony, odżywienie, stres, stany zapalne i predyspozycje genetyczne.

1. Hormony – cicha architektura owłosienia

Praca mieszków włosowych jest wypadkową równowagi hormonalnej. Szczególną rolę odgrywają: testosteron, estrogeny, hormony tarczycy i prolaktyna.

Dihydrotestosteron (DHT) odpowiada za miniaturyzację mieszków w łysieniu androgenowym. Włosy stają się cieńsze, krótsze, mniej zakotwiczone, a każdy kolejny cykl wzrostu coraz krótszy. Proces może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet.

Z kolei tarczyca reguluje tempo podziałów komórkowych. Zarówno niedoczynność, jak i Hashimoto prowadzą do spowolnienia metabolizmu mieszka, przesuszenia włosów i ich nadmiernego wypadania.

2. Niedobory żywieniowe – włos jako wskaźnik braku energii

Dla organizmu włosy nie są priorytetem. Gdy brakuje mikroelementów, ciało wycofuje zasoby z tkanek „mniej ważnych”. Stąd wypadanie włosów jest częstym objawem niedoborów.

• Ferrytyna (żelazo magazynowe): klucz do prawidłowych podziałów komórkowych. Gdy poziom ferrytyny spada, mieszki natychmiast reagują spowolnieniem pracy.
• Cynk i selen: niezbędne w syntezie keratyny. Ich niedobór szybko odbija się na jakości włosa.
• Witaminy z grupy B: biotyna, B12, kwas foliowy – odpowiadają za procesy metaboliczne i prawidłową budowę trzonu włosa.

W praktyce klinicznej niedobory odpowiadają za znaczną część łysienia telogenowego. Dlatego zanim sięgniesz po wcierki, warto rozpocząć diagnostykę od… krwi.

3. Stres i stany zapalne skóry głowy

Chroniczny stres to jeden z najczęstszych wyzwalaczy masowej utraty włosów. Kortyzol, podwyższony długotrwale, zaburza pracę mieszków włosowych i sprzyja ich przedwczesnemu wejściu w fazę telogenu.

Dużą rolę odgrywają również choroby skóry głowy: łupież, ŁZS, grzybice, łuszczyca. Stany zapalne fizycznie osłabiają zakotwiczenie włosa i przyspieszają jego wypadanie.

Jak diagnozuje się wypadanie włosów?

Skuteczne leczenie zaczyna się od precyzyjnej diagnozy. Dermatolog lub trycholog zwykle łączy trzy źródła danych: badania laboratoryjne, ocenę skóry głowy i wywiad kliniczny.

1. Trichoskopia (dermatoskopia włosów)

To nieinwazyjna metoda, która pozwala obejrzeć mieszek z bliska w 20–70-krotnym powiększeniu. Trichoskopia ujawnia cechy charakterystyczne dla różnych typów łysienia: miniaturyzację mieszków w AGA, żółte kropki w alopecia areata czy zaczerwienienie i hiperkeratozę w ŁZS.

2. Badania laboratoryjne

Podstawowy panel w diagnostyce łysienia obejmuje:

• morfologię z ferrytyną,
• TSH, fT3, fT4, przeciwciała tarczycowe,
• poziom witaminy B12 i kwasu foliowego,
• poziom cynku, selenu, D3,
• prolaktynę, testosteron, SHBG, DHEA-S (szczególnie u kobiet).

To właśnie badania krwi najczęściej wskazują „winowajcę”. W Halomed pacjenci mogą omówić wyniki i plan leczenia w ramach teleporady.

Farmakologia: co faktycznie działa?

Gdy problem jest medyczny, a nie kosmetyczny, kluczowe są leki o udowodnionej skuteczności. W praktyce dermatologicznej wykorzystuje się trzy główne grupy substancji:

Pacjenci stosujący leki przewlekle (np. finasteryd) mogą skorzystać z opcji odnowienia recepty przez receptę online.

Suplementy i nutraceutyki: Co ma potwierdzenie w nauce?

Rynek preparatów „na włosy” jest rozbudowany, choć tylko część produktów ma wiarygodne podstawy naukowe. Najlepiej przebadanym składnikiem pozostaje biotyna (witamina B7). Jej działanie jest jednak najbardziej widoczne wtedy, gdy pacjent faktycznie ma niedobór — u osób z prawidłowym poziomem efekty bywają ograniczone.

Coraz większą uwagę zwraca się na aminokwasy siarkowe, metioninę i cysteinę. To budulec keratyny, a więc struktury odpowiedzialnej za elastyczność i odporność łodygi włosa. Gdy organizm ma ich mniej, mieszki reagują wolniejszą produkcją keratyny i pogorszeniem jakości włosów.

W przypadku łysienia o podłożu hormonalnym znaczenie mogą mieć ekstrakty z palmy sabałowej (Saw Palmetto). Ich działanie polega na łagodnym hamowaniu aktywności DHT — hormonu, który odpowiada za miniaturyzację mieszków włosowych w łysieniu androgenowym.

W praktyce klinicznej obowiązuje jednak jedno założenie: suplementację dobieramy na podstawie wyników badań. Zbyt wysokie dawki mogą prowadzić do hiperwitaminozy, dlatego kluczem jest diagnostyka, a nie intuicja.

Domowa pielęgnacja trychologiczna: Wsparcie, a nie cud

Codzienne nawyki potrafią wzmocnić efekty terapii, choć nie zastąpią leczenia farmakologicznego. W pielęgnacji domowej na szczególną uwagę zasługuje olejek rozmarynowy. Wyniki badań wskazują, że jego regularne stosowanie może przynosić efekty porównywalne z działaniem 2% minoksydylu, przy znacznie mniejszym ryzyku podrażnień.

Dobre rezultaty daje również masaż skóry głowy. To prosty zabieg, ale poprawia mikrokrążenie i zwiększa dotlenienie brodawki włosa, co wspiera naturalny cykl wzrostu. Wiele osób włącza do pielęgnacji wcierki ziołowe na bazie skrzypu, pokrzywy czy kozieradki. Zawarte w nich związki przeciwzapalne oraz krzemionka pomagają wzmocnić strukturę włosa i złagodzić podrażnienia skóry.

Gęste włosy zaczynają się od diagnostyki

Wypadanie włosów bywa pierwszym sygnałem, że organizm potrzebuje wsparcia. Może mieć związek ze stresem, niedoborami, zaburzeniami hormonalnymi czy stanami zapalnymi skóry. Zazwyczaj nakłada się kilka czynników, dlatego leczenie wymaga cierpliwości i pełnej strategii: diagnostyki, farmakoterapii, pielęgnacji oraz diety.

Klucz pozostaje niezmienny: włosy nie tracą gęstości przypadkowo. Gdy znamy źródło problemu, możemy wspierać ich odrost w sposób skuteczny i przewidywalny.

Bibliografia

1. American Academy of Dermatology Association. Hair loss: diagnosis and treatment. Dostęp online: https://www.aad.org/
2. Polskie Towarzystwo Dermatologiczne.
3. Journal of Cosmetic Dermatology. Rosemary oil vs minoxidil 2% in androgenetic alopecia. Dostęp online: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/