Choroba Maniere'a. Co to za schorzenie? Objawy i przyczyny

Choroba Meniere’a to choroba, która dotyczy narządu słuchu oraz równowagi, a dokładniej – dotyczy ona ucha wewnętrznego. Nieleczona może być naprawdę groźna, ponieważ potrafi doprowadzić nawet do ubytków w słuchu. Objawia się zawrotami głowy, szumami usznymi czy upośledzeniem słuchu. Kiedy zauważymy u siebie jej objawy, powinniśmy natychmiast zgłosić się do lekarza. Co jeszcze powinniśmy wiedzieć o tym rodzaju schorzenia? 

Choroba Meniere’a – co to jest? 

Choroba Meniere’a to choroba ucha wewnętrznego, która powoduje szereg różnych objawów, takich jak np. zawroty głowy czy szumy uszne. Ataki te mogą trwać od kilku minut do nawet kilku godzin. Osoby, które cierpią na to zaburzenie, mogą zmagać się z objawami, które pojawiają się bez ostrzeżenia, są nieregularne, nawracają i zdecydowanie wpływają na jakość życia. Zespół Meniere’a nie jest stanem zagrażającym życiu, ale zdecydowanie sprawia, że dotychczasowe życie staje się uciążliwe, np. bardzo wpływa na prowadzenie pojazdów czy zdolność do wykonywania pracy zarobkowej. Co jeszcze należy wiedzieć o tym rodzaju zaburzenia? 

Choroba Meniere’a – przyczyny 

Przyczyny powstawania tego zaburzenia nie są do końca potwierdzone. Istnieje szereg teorii, które zakładają, że wywoływać chorobę może nadmierna ilość płynu w uchu wewnętrznym. To z kolei prowadzi do poszerzenia układu endolimfatycznego i wystąpienie wodniaka błędnika błoniastego. A ponieważ błędnik jest narządem, który stymuluje receptory podczas ruchu ciała, może wtedy dochodzić do zawrotów głowy oraz występowania szumów usznych. Inna teoria z kolei mówi, że choroba jest spowodowana zmianami w krążeniu krwi w uchu wewnętrznym. Z kolei jeszcze inni eksperci wskazują, że choroba może być spowodowana przez autoimmunologiczne reakcje organizmu, które prowadzą do uszkodzenia błędnika. Nie można więc jednocześnie stwierdzić, co jest powodem wystąpienia choroby. Szacuje się, że istnieją pewne czynniki ryzyka, które mogą wpływać na rozwój choroby i wskazuje się w tym: 

1.    Historię choroby Meniere’a w rodzinie 
2.    Wysokie ciśnienie krwi 
3.    Migrenowe bóle głowy 
4.    Uraz głowy 
5.    Zaburzenia układu odpornościowego 
6.    Infekcje bakteryjne i wirusowe np. wirus opryszczki czy borelioza 
7.    Zaburzenia hormonalne 

W jaki sposób objawia się zespół Meniere’a? 

Choroba Meniere’a – objawy 

Choroba Meniere’a doprowadza do pojawienia się wielu objawów, które znacznie wpływają na jakość życia chorego. To między innymi: 

1.    Zawroty głowy 
2.    Szumy uszne 
3.    Uczucie pełności w uchu np. ucisk lub zatkanie ucha 
4.    Trudności w słyszeniu
5.    Zmiany nastroju 
6.    Zaburzenia snu 
7.    Zaburzenia równowagi 
8.    Oczopląs 
9.    Problemy z koncentracją oraz pamięcią 

Jeśli tylko zauważymy u siebie występowanie takich problemów – powinniśmy niezwłocznie zgłosić się do lekarza w celu przeprowadzenia diagnozy. Jak wygląda diagnostyka oraz leczenie choroby Meniere’a? 

Choroba Meniere’a – diagnozowanie oraz leczenie

Przede wszystkim, lekarz będzie musiał przeprowadzić wywiad z pacjentem, aby określić, jakie są objawy. Testy diagnostyczne, na jakie następnie kieruje się pacjenta, to między innymi audiometria oraz badanie równowagi. Pierwsze z badań ocenia stopień utraty słuchu, a drugie – ocenia funkcje błędnika. Pomocne może być również wykonanie badań obrazowych, takich jak np. tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny. Wszystko to w celu wykluczenia innych problemów zdrowotnych. Diagnostyka może być trudna, bo wiele z tych objawów może wskazywać na różne schorzenia – dlatego ważne jest, aby znaleźć lekarza, który będzie do skutku poszukiwał przyczyny problemów. 

Kiedy potwierdzone zostanie, że pacjent cierpi na zespół Meniere’a to konieczne jest wprowadzenie leczenia, które opiera się na podawaniu różnych leków. Wprowadza się wtedy m.in. diuretyki (mają zmniejszyć ilość płynów w uchu wewnętrznym), a także leki przeciwwymiotne (jeśli chory ma zawroty głowy, które jednocześnie łączą się z wymiotami), a oprócz tego np. leki poprawiające krążenie krwi, leki przeciwhistaminowe czy preparaty stosowane w łagodzeniu objawów choroby lokomocyjnej. 
Możliwe jest również leczenie operacyjne, ale jest rozważane wtedy, kiedy farmakoterapia nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Ważne w leczeniu jest także zastosowanie innych kwestii, niezwiązanych z farmakoterapią. Wyróżnia się w tym: 

1.    Unikanie stresu, który może nasilać objawy choroby
2.    Zmiana diety na taką, która ma ograniczoną ilość soli 
3.    Unikanie używek, takich jak tytoń lub alkohol, które mogą wyzwalać ataki zawrotów głowy
4.    Terapia – w przypadku, kiedy choroba znacznie wpływa na nastrój pacjenta, może okazać się konieczne wprowadzenie terapii np. poznawczo-behawioralnej.

Warto omówić swoją sytuację z lekarzem po to, aby dostać możliwie jak najlepsze wskazówki w leczeniu choroby. 

-
Autor: S.L.

Przy współudziale lekarza: Maciej Tyczyński