Bliznowiec. Czym jest i czy może być groźny?

Wybierz usługę

Bliznowiec to zgrubiała zmiana skórna, która pojawia się w miejscu dowolnej rany. Chociaż uznaje się go za nowotwór skóry – nie jest groźny dla życia albo zdrowia pacjenta. Z całą pewnością jest jednak problemem natury estetycznej i wiele osób zgłasza się do lekarza z pytaniem „co można z tym zrobić”. Bliznowiec wcale nie jest problemem rzadkim, dlatego warto wiedzieć o nim więcej. 

Czym jest bliznowiec? 

Bliznowiec to stwardniała, przerośnięta i guzowata blizna, która powstaje na skórze w miejscu urazu, ale czasami może nie być żadnej przyczyny, która sprawia, że takowy się pojawia. Określa się go łagodnym nowotworem, ponieważ to charakterystyczna i dość specyficzna forma włókniaka. Nie ma się jednak czym martwić – zazwyczaj bliznowce nie są groźne dla zdrowia i życia człowieka. Bliznowiec to najczęściej konsekwencja nieprawidłowego gojenia się ran – i wcale nie muszą to być duże i rozległe rany. Nawet najmniejsze przerwanie ciągłości tkanki może doprowadzić do pojawienia się bliznowca w perspektywie czasu. 

Bliznowiec ma zazwyczaj kolor czerwono-fioletowy, czyli jest po prostu siny, a jego powierzchnia jest bardzo gładka. Może osiągać rozmiar od kilku milimetrów do nawet kilkudziesięciu centymetrów. Bliznowce mogą pojawiać się na całym ciele. 

Rodzaje bliznowca 

Bliznowiec może występować na skórze w dwóch postaciach: 

1.    Bliznowiec samoistny – rozwija się bez konkretnej przyczyny, nie ma nic wspólnego z pojawieniem się na ciele rany czy z jakimkolwiek urazem. 
2.    Bliznowiec wtórny – powstaje w wyniku oparzenia, urazu mechanicznego albo w wyniku zmian trądzikowych 

Bliznowiec od blizny różni się przede wszystkim kształtem, a także strukturą. Blizny zazwyczaj są płaskie, a bliznowiec – wypukły. 

Przyczyny powstawania bliznowców 

Prawidłowe gojenie się rany sprawia, że w jej miejscu powstaje blizna. Są jednak przypadki, kiedy się tak nie dzieje, a fibroblasty (komórki tworzące bliznę) się namnażają i w wyniku tego powstaje bliznowiec. Ale przyczyn powstawania bliznowca jest wiele. Oto niektóre z nich: 

1.    Skłonność do tworzenia się bliznowców 
2.    Przebyte choroby np. trądzik czy ospa 
3.    Urazy mechaniczne albo termiczne – oparzenia, uderzenia i inne przypadki przerwania tkanki łącznej 
4.    Piercing 
5.    Ukąszenia przez owady 
6.    Rana po porodzie 

Okazuje się również, że jest sporo osób, które mają większe ryzyko, że pojawi się u nich bliznowiec. Mówi się, że czynniki, które zwiększają taką możliwość to:

1.    Wiek – wraz z wiekiem zmniejsza się ryzyko wystąpienia bliznowca 
2.    Kolor skóry
3.    Choroby metaboliczne – bliznowce często pojawiają się u osób, które mają utrudniony proces gojenia się ran np. przy cukrzycy 
4.    Choroby autoimmunologiczne 
5.    Zaburzenia w unaczynieniu tkanek 

Objawy bliznowca 

Jeśli nie jesteście pewni, czy to, co obserwujecie u siebie to bliznowiec – warto znać objawy. To przyda się również przy wizycie u dermatologa w sprawie konsultacji w tej sprawie. Najbardziej charakterystyczne objawy bliznowca to: 

1.    Zmiana na skórze – nieregularna, wystająca ponad skórę 
2.    Czerwona lub sina barwa 
3.    Zmiana jest twarda w dotyku 
4.    Brak dolegliwości bólowych 
5.    Zmiana się nie zmniejsza 

Czy w takim razie, skoro poza naturą estetyczną, bliznowiec w niczym nam nie grozi – warto zgłosić się do lekarza? Zdecydowanie tak, ponieważ każdą zmianę warto badać. Dobrze również wiedzieć, jak wygląda w tej sprawie wizyta u lekarza specjalisty. 

Diagnoza u lekarza 

Rozpoznanie bliznowca może odbyć się nie tylko na wizycie u dermatologa, ale również u lekarza pierwszego kontaktu – powinien on być w stanie określić, czy zmiana, o której mowa to bliznowiec, czy też nie. Wywiad lekarski pozwoli na potwierdzenie tezy, ponieważ lekarz zapyta m.in. o zmiany bliznowca w ostatnim czasie, a także czy powstaniu danej zmiany nie towarzyszył jakiś uraz. 

Czy w takim razie uda się skutecznie wyleczyć bliznowca? 

Leczenie bliznowca 

Oczywiście, bliznowca można spróbować leczyć. Ale zmiany te leczy się zachowawczo, a rzadziej – chirurgicznie. Leczenie zachowawcze to między innymi: 

1.    Zastrzyki w obrębie zmienionej tkanki – stosuje się w tym celu glikokortykosteroidy
2.    Opatrunki, które zawierają steroidy 
3.    Stosowanie olejków i maści
4.    Laseroterapia
5.    Krioterapia

Ostatnim sposobem jest leczenie chirurgiczne, po które sięga się bardzo rzadko. Zazwyczaj krótkoterminowo poprawia to wygląd skóry, ale jednocześnie zwiększa ryzyko pojawienia się bliznowca. Z tego też względu nie poleca się leczenia chirurgicznego. 

-
Autor: S.L.

Przy współudziale lekarza: Piotr Czemerynski