- Strona główna
- Blog
- Kolano skoczka. Co to jest? Objawy, profilaktyka, przyczyny
Kolano skoczka. Co to jest? Objawy, profilaktyka, przyczyny
przez redakcja HaloMed
07.02.2024
Wybierz usługę
Wybierz usługę i zapłać po podaniu niezbędnych danych.
Kolano skoczka to potoczna nazwa na schorzenie, jakim jest entezopatia więzadła rzepki. To zmiany, które powstają w wyniku przeciążenia wierzchołka rzepki lub zmian zwyrodnieniowych w jej obrębie. Najczęściej przyczyną „kolana skoczka” jest nadmierna aktywność fizyczna lub mocne przeciążenie kolana. Jakie są objawy tego problemu i w jaki sposób możemy się go pozbyć?
Czym jest kolano skoczka?
Kolano skoczka to kontuzja, która objawia się w okolicach kolana – dokładnie w jego przedniej okolicy, w miejscu przyczepu więzadła rzepki do rzepki. Więzadło to struktura, która łączy rzepkę z kością piszczelową i jest jednym z ważniejszych elementów, które pomagają w procesie przekazywania sił mięśni uda. Dzięki temu możliwe jest dla nas bieganie, zginanie kolana, robienie przysiadów, skakanie czy inne aktywności sportowe i pozasportowe. Kolano skoczka jest doprowadzeniem do zerwania albo do stanu zapalnego więzadła rzepki. W sporcie jest to dość częsty uraz. Jest jednak często na tyle poważny, że skończył kariery kilku dobrych zawodników w piłce nożnej, siatkowej czy koszykowej.
Przyczyny powstawania kolana skoczka
Główne przyczyny dolegliwości, jakie wyróżnia się w przypadku kolana skoczka to:
1. Nakładanie się na siebie mikrourazów, do których może dochodzić np. podczas nadmiernych ćwiczeń fizycznych
2. Otyłość
3. Brak odpowiedniego przygotowania do treningów
4. Hipermobilność
5. Problemy ze stawem skokowym oraz biodrowym
Objawy kolana skoczka
Przede wszystkim – objawem kolana skoczka jest ból, który pojawia się po aktywności fizycznej, mniej więcej w okolicach rzepki. Później ten ból pojawia się już na etapie rozgrzewki, a w niedługiej perspektywie zaczyna nam dokuczać również w sytuacjach treningu. To znaczy, że ból eskaluje i pojawia się coraz częściej i staje się coraz bardziej dokuczliwy, mocniejszy i nieznośny. Z czasem, jeśli nie zareagujemy w odpowiednim momencie, rzepka może ulec całkowitemu zerwaniu. Ból, który towarzyszy kolanowi skoczka, to ból kłujący i aktywuje się podczas sytuacji, kiedy zginamy kolana np. wchodząc po schodach czy wykonując przysiad. Może pojawić się obrzęk, osłabienie innych mięśni, zaniki mięśni, a niekiedy kolano staje się bardzo wrażliwe na dotyk.
Diagnoza – jak wygląda?
Żeby dobrze zdiagnozować ten problem – należy udać się do lekarza, który przeprowadzi z nami wywiad. Następnie skieruje nas na odpowiednie badania, które będą mogły ocenić skalę naszego problemu. Prawdopodobnie lekarz rodzinny skieruje nas w tym celu do ortopedy, a ten prawdopodobnie zleci badanie USG, aby ocenić uszkodzenie więzadła. Może również zapisać nas na badania obrazowe np. RTG czy rezonans magnetyczny, jeśli sprawa jest jeszcze mocniej skomplikowana.
Jak leczyć kolano skoczka?
Leczenie kolana skoczka nie jest proste. Często wymaga od pacjenta pełnego zaangażowania, powstrzymania się od aktywności fizycznej, a przede wszystkim – wstrzymaniu się w uprawianiu sportu. Jeśli doszło do częściowego albo całkowitego zerwania rzepki – nie ma innej opcji niż operacja. Usuwa się wtedy uszkodzone i objęte stanem zapalnym tkanki miękkie z więzadła, bo to ułatwi jego gojenie. Po operacji naturalne jest, że pacjent będzie potrzebował rehabilitacji i fizykoterapii, aby przywrócić pełną sprawność stawu kolanowego. Całkowity powrót do sprawności może zająć nawet do pół roku. Czasami w leczeniu konieczne jest włączenie leków np. niesteroidowych leków przeciwzapalnych, najczęściej w formie zastrzyków (ale mogą być to również tabletki do przyjmowania doustnego).
Kolano skoczka – profilaktyka
Nie da się jednoznacznie wyznaczyć, jakie są profilaktyczne wyjścia w przypadku kolana skoczka. Jednak bardzo ważne jest zachowanie równowagi w trenowaniu i odpoczynku. To, co jest najbardziej istotne, to prawidłowe wykonywanie ćwiczeń, a oprócz tego wprowadzenie do swojego planu treningowego ćwiczeń ogólnomotorycznych, poprawiających ruchomość. Nie warto również pomijać rozgrzewki i rozciągania po treningu.
Na pewno, w przypadku osób z otyłością, pomoże zrzucenie nadprogramowych kilogramów. Redukcja masy ciała pozwala odciążyć mięśni i stawy.
-
Autor: P.S.
Przy współudziale lekarza: Iwona Jewusiak-Naglik
Treści, które przedstawione są na stronie halomed.pl nie zastąpią kontaktu z lekarzem – są jedynie wskazówką i mają formę informacyjną. Administrator serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności wynikającej z wykorzystania informacji, które są zawarte w serwisie.
Konsultacja z e-receptą
Podobne artykuły