Dyskopatia lędźwiowa. Co to jest? Objawy oraz przyczyny

Dyskopatia lędźwiowa, inaczej zwana przepukliną jądra miażdżystego, jest zespołem objawów, który jest następstwem zmian degeneracyjnych krążków międzykręgowych kręgosłupa. Wtedy też dochodzi do ich odwodnienia i zmniejszenia ich wysokości. To związane jest z kolei z bólem. Wszystko zaczyna się, oczywiście, od siedzącego trybu życia oraz nadmiernego obciążenia struktur kręgosłupa. Czym dokładnie jest dyskopatia lędźwiowa i w jaki sposób można to leczyć? 

Czym jest dyskopatia lędźwiowa?

Dyskopatia lędźwiowa jest schorzeniem kręgosłupa, którego przyczyną są zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych oraz patologie, które dotyczą sąsiednich struktur – więzadeł czy mięśni. Dyskopatia uznawana jest już za chorobę cywilizacyjną, co związane jest z coraz większą ilością osób, które siedzą w pracy oraz znacznie przeciążają kręgosłup. Przepuklina kręgosłupa lędźwiowego może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych w dłuższej perspektywie np. nawet do ograniczenia możliwości oddawania moczu. 

Przyczyny dyskopatii lędźwiowej 

Odcinek lędźwiowy kręgosłupa jest położony bardzo nisko, dlatego też ten fragment jest wyjątkowo narażony na dźwiganie sporych ciężarów, a co za tym idzie – na szybsze zużycie. Jest to również fragment bardzo ruchomy, który sprzyja uszkodzeniom. Jest szereg przyczyn, które mogą doprowadzić do dyskopatii lędźwiowej, a zalicza się do tego: 

1.    Otyłość 
2.    Wykonywanie rotacyjnego ruchu kręgosłupa, przy jednoczesnym jego zginaniu
3.    Długotrwałe siedzenie
4.    Specyficzna, osobniczo zmienna budowa anatomiczna 
5.    Osteoporoza 
6.    Zaburzenia gospodarki hormonalnej 
7.    Nadmierne eksploatowanie narządu ruchu 

Z pewnymi przyczynami można walczyć i pilnować, by nie doprowadziły do poważniejszych problemów – niektóre jednak, jak np. budowa anatomiczna, to coś, z czym nie można nic zrobić. Warto jednak o kręgosłup dbać, bo objawy dyskopatii lędźwiowej są dość nieprzyjemne. 

Dyskopatia lędźwiowa – objawy 

Po czym poznać, że mamy do czynienia z dyskopatią lędźwiową? Zwrócą naszą uwagę objawy, takie jak: 

1.    Bóle lędźwiowe, czyli w dole pleców 
2.    Drętwienie oraz mrowienie kończyn dolnych 
3.    Napięcia mięśni 
4.    Bolesne skurcze mięśniowe
5.    Zaburzenia czynności pęcherza oraz jelit 
6.    Trudności ze wspięciem się na palce 
7.    Zaburzenia czucia w obrębie kończyn dolnych 

Takie objawy mogą nasilać się, kiedy wykonujemy ruchy, które obciążają kręgosłup. Mowa tutaj o długotrwałym staniu lub siedzeniu, albo przy próbach obciążania kręgosłupa np. podczas przenoszenia czegoś ciężkiego. 

Dyskopatia lędźwiowa – diagnoza oraz leczenie 

Jak możemy sprawdzić, że to, co nam dokucza, jest właśnie dyskopatią lędźwiową? Przede wszystkim powinniśmy zgłosić się do lekarza i poprosić o skierowanie do ortopedy, który po wywiadzie może zalecić nam wykonanie badań, takich jak RTG, TK czy rezonans magnetyczny. Diagnostyka obrazowa jest w tym przypadku bardzo istotna, aby móc zaobserwować, na jakim etapie są zmiany w obrębie lędźwi. Jeśli faktycznie problemem będzie przepuklina lędźwiowa – trzeba będzie wprowadzić odpowiednie leczenie. Najbardziej typowe leczenie to takie, w którym stosuje się farmakoterapię – wszystko po to, aby złagodzić bóle i zmniejszyć stany zapalne. W dalszej perspektywie może okazać się, że konieczne będzie rehabilitowanie (zależy jednak, w jakim dokładnie punkcie doszło do dyskopatii). W bardzo ekstremalnych przypadkach lekarz może zdecydować się na zastrzyk lub wydanie skierowania na leczenie. Zabieg polega na stabilizacji kręgów, a następnie na usunięciu zmian zwyrodnieniowych. 

Zapobieganie dyskopatii lędźwiowej 

Schorzenie może dotknąć prędzej czy później każdą osobę, niezależnie od tego, jak będzie się przed tym chroniła. Na pewno jednak warto zadbać o to, by zdarzyło się to jak najpóźniej w jak najmniejszym natężeniu. Dlatego też w kwestii profilaktyki zachęca się do aktywnego trybu życia. Warto również zredukować masę ciała, bo każdy kilogram zwiększa nacisk na kręgosłup. Istotne jest także regularne badanie się, aby w miarę szybko wyłapać wszelkie zmiany i problemy, i móc szybko działać. 

-
Autor: P.S.

Przy współudziale lekarza: Iwona Jewusiak-Naglik