• Główna
  • Blog
  • Niedoczynność tarczycy. Objawy, przyczyny i sposoby leczenia

Niedoczynność tarczycy. Objawy, przyczyny i sposoby leczenia

autor Patrycja Mazur

Data utworzenia: 23.08.2023

Data aktualizacji: 25.11.2025

image

Wybierz usługę

Recepta online

Kontynuacja lub nowy lek

od 59 zł

Niedoczynność tarczycy (hipotyreoza) to stan, w którym tarczyca produkuje zbyt mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Skutkuje to spowolnieniem procesów metabolicznych i szeregiem niespecyficznych objawów. W populacjach europejskich szacuje się, że jawna lub subkliniczna niedoczynność występuje u około 4–10% dorosłych, przy czym częstość jest wyraźnie wyższa u kobiet — zazwyczaj 4–6 razy częściej niż u mężczyzn. Dane z polskich badań potwierdzają te proporcje. Poniższy artykuł wyjaśnia mechanizmy choroby, jej objawy oraz współczesne standardy diagnostyki i leczenia.

Mechanizm działania: Tarczyca jako centrum dowodzenia

Tarczyca to niewielki gruczoł w kształcie motyla, umiejscowiony u podstawy szyi. Choć waży zaledwie 15–30 gramów, zarządza metabolizmem każdej komórki w ciele poprzez produkcję dwóch kluczowych hormonów:

  • Tyroksyny (T4) – hormonu o słabszym działaniu (prohormonu),
  • Trójjodotyroniny (T3) – aktywnej formy hormonu, która bezpośrednio wpływa na tkanki.

Pracą tarczycy steruje przysadka mózgowa, wydzielając hormon tyreotropowy (TSH). Działa to na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego: gdy poziom hormonów tarczycy we krwi spada, przysadka reaguje zwiększonym wyrzutem TSH, aby pobudzić gruczoł do pracy. Dlatego w wynikach badań laboratoryjnych przy niedoczynności obserwujemy charakterystyczny obraz: wysokie TSH przy niskim poziomie fT3 i fT4.

Przyczyny: Dlaczego tarczyca przestaje pracować?

Jeszcze kilka dekad temu główną przyczyną niedoczynności był niedobór jodu. Dzięki obowiązkowemu jodowaniu soli kuchennej w Polsce problem ten został zmarginalizowany. Obecnie etiologia choroby jest inna.

1. Choroba Hashimoto (Autoimmunologiczne Zapalenie Tarczycy)

To najczęstsza przyczyna niedoczynności w krajach rozwiniętych. Jest to choroba, w której układ odpornościowy przez pomyłkę atakuje własne tkanki. Organizm produkuje przeciwciała (anty-TPO, anty-Tg), które niszczą miąższ tarczycy, prowadząc do jej zwłóknienia i zaniku. Choroba Hashimoto ma podłoże genetyczne i często współwystępuje z innymi chorobami autoimmunologicznymi (np. celiakią, cukrzycą typu 1).

2. Stan po leczeniu operacyjnym lub jodem promieniotwórczym

Usunięcie tarczycy (tyreoidektomia) z powodu guzów, raka lub wola guzowatego prowadzi do trwałej, nieodwracalnej niedoczynności. Podobny skutek przynosi leczenie jodem radioaktywnym stosowane w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa.

3. Przyczyny polekowe i inne

Niektóre leki mogą hamować syntezę hormonów tarczycy. Należą do nich:

  • Sole litu (stosowane w chorobie afektywnej dwubiegunowej),
  • Amiodaron (lek antyarytmiczny zawierający duże dawki jodu),
  • Interferon alfa.

Objawy – „Wielki Imitator” chorób

Niedoczynność tarczycy rozwija się podstępnie, często latami. Objawy są niespecyficzne i łatwo pomylić je z przemęczeniem, depresją czy naturalnym procesem starzenia.

Układ Typowe objawy niedoczynności
Metabolizm i waga Przyrost masy ciała mimo braku zmian w diecie, tendencja do obrzęków (zatrzymywanie wody), uczucie ciągłego zimna (szczególnie dłoni i stóp). Więcej o walce z wagą przeczytasz w artykule otyłość - leczenie i profilaktyka.
Skóra i włosy Skóra sucha, szorstka (objaw „brudnych łokci”), blada. Włosy matowe, łamliwe, nadmiernie wypadające.
Układ nerwowy Senność, spowolnienie myślenia („mgła mózgowa”), zaburzenia koncentracji, depresja i stany lękowe.
Układ krążenia Wolne tętno (bradykardia), osłabiona tolerancja wysiłku, podwyższony poziom cholesterolu (LDL).
Układ pokarmowy Uporczywe zaparcia wynikające ze zwolnionej perystaltyki jelit.
Układ rozrodczy Zaburzenia miesiączkowania (cykle bezowulacyjne), problemy z zajściem w ciążę (niepłodność), spadek libido.

Diagnostyka: Jakie badania wykonać?

Podstawą rozpoznania jest badanie krwi. Pełny panel tarczycowy pozwala nie tylko stwierdzić niedoczynność, ale też znaleźć jej przyczynę. Dokładne omówienie diagnostyki znajdziesz w naszym poradniku: tarczyca - jakie badania wykonywać.

  1. TSH (Tyreotropina): Badanie pierwszego rzutu. Norma laboratoryjna to zazwyczaj 0,4–4,0 mIU/l, jednak u młodych kobiet planujących ciążę dążymy do wyników niższych (ok. 1,0–2,5).
  2. fT3 i fT4 (Wolne hormony): Pokazują rzeczywistą ilość hormonów dostępnych dla komórek.
  3. Anty-TPO i Anty-Tg: przeciwciała przeciwtarczycowe. Ich podwyższony poziom silnie sugeruje tło autoimmunologiczne, najczęściej związane z chorobą Hashimoto, ale nie stanowi samodzielnego potwierdzenia — diagnostyka wymaga jednoczesnego uwzględnienia obrazu klinicznego i wyników hormonalnych.
  4. USG Tarczycy: Pozwala ocenić wielkość gruczołu (w Hashimoto często jest mały i zanikowy) oraz jego strukturę (niejednorodność, obecność guzków).

Ważne: Wysoki cholesterol, anemia czy niedobór witaminy D3 często towarzyszą niedoczynności tarczycy. Jeśli masz podwyższony cholesterol mimo zdrowej diety – zbadaj TSH!

Leczenie niedoczynności tarczycy

Terapia polega na uzupełnianiu brakujących hormonów (leczenie substytucyjne). Złotym standardem jest podawanie lewotyroksyny (L-T4) – syntetycznego hormonu identycznego z tym produkowanym przez człowieka. Leczenie jest zazwyczaj dożywotnie, ale pozwala na całkowity powrót do zdrowia i normalne funkcjonowanie.

Zasady przyjmowania leku – klucz do sukcesu

Wielu pacjentów mimo brania leków nadal czuje się źle. Często wynika to z błędów w przyjmowaniu lewotyroksyny, która jest bardzo wrażliwa na czynniki zewnętrzne.

  • Lek przyjmuj rano, na czczo.
  • Popijaj wyłącznie czystą wodą (soki, kawa czy herbata zaburzają wchłanianie).
  • Odczekaj minimum 30–60 minut przed pierwszym posiłkiem.
  • Uważaj na inne leki: preparaty żelaza, wapnia czy leki na zgagę (inhibitory pompy protonowej) należy przyjmować z zachowaniem 4-godzinnego odstępu.

Pacjenci będący w trakcie stałej terapii, którzy potrzebują kontynuacji leczenia, mogą szybko uzyskać receptę przez internet. Sprawdź, jak działa recepta online.

Dieta i suplementacja w niedoczynności tarczycy

Sama tabletka to czasem za mało. Tarczyca do konwersji hormonu T4 w aktywny T3 potrzebuje kofaktorów, czyli witamin i minerałów.

  • Selen: Kluczowy pierwiastek dla enzymów tarczycowych.
  • Cynk: Jego deficyt pogarsza pracę tarczycy. Zobacz: niedobór cynku.
  • Żelazo: Niski poziom ferrytyny (magazynu żelaza) sprawia, że objawy niedoczynności są silniejsze. Warto sprawdzić artykuł o niedoborze żelaza.
  • Omega-3: Działają przeciwzapalnie, co jest kluczowe w chorobie Hashimoto. Źródłem są tłuste ryby lub suplementacja.

MIT: "Każdy z chorą tarczycą musi odstawić gluten".
FAKT: Dieta bezglutenowa jest konieczna tylko u osób z celiakią lub nietolerancją glutenu, które częściej współwystępują z Hashimoto. Dla pozostałych pacjentów kluczowa jest zbilansowana dieta o niskim indeksie glikemicznym, np. dieta śródziemnomorska.

Podsumowanie

Niedoczynność tarczycy to choroba, którą można skutecznie kontrolować. Kluczem jest regularne przyjmowanie leków, okresowe badania (TSH, fT3, fT4) oraz zdrowy styl życia. Jeśli podejrzewasz u siebie problemy z tarczycą lub potrzebujesz interpretacji wyników, pomocna może być konsultacja zdalna – lekarze online są w stanie pokierować dalszą diagnostyką.

Informacja: Treści zawarte w serwisie mają charakter edukacyjny i nie zastępują profesjonalnej porady medycznej.

Bibliografia

  • Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne. Zalecenia postępowania w chorobach tarczycy. Dostęp online: ptendo.org.pl
  • American Thyroid Association. Hypothyroidism Guidelines. Dostęp online: thyroid.org
  • Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej. Żywienie w chorobach tarczycy. Dostęp online: ncez.pzh.gov.pl
Przy współudziale lekarza: Beata Obrocka

Treści, które przedstawione są na stronie halomed.pl nie zastąpią kontaktu z lekarzem – są jedynie wskazówką i mają formę informacyjną. Administrator serwisu nie ponosi żadnej odpowiedzialności wynikającej z wykorzystania informacji, które są zawarte w serwisie.

FAQ

Oprócz przybierania na wadze, choroba często daje symptomy, które łatwo przeoczyć. Należą do nich: „mgła mózgowa” (problemy z koncentracją), uczucie ciągłego zimna (zimne stopy i dłonie), obrzęki twarzy rano, wypadanie włosów, a także objawy depresyjne i stany lękowe. U wielu pacjentów występuje też sucha skóra, zwłaszcza na łokciach.

Nie ma takiej konieczności dla każdego pacjenta. Dieta bezglutenowa jest wymagana wyłącznie u osób, u których potwierdzono celiakię lub nietolerancję glutenu. Dla pozostałych osób kluczowa jest dieta przeciwzapalna (np. śródziemnomorska) oraz uzupełnianie niedoborów selenu, cynku i kwasów Omega-3, które wspierają pracę tarczycy.

Podstawą jest wyrównanie poziomu hormonów (TSH, fT3, fT4) poprzez leczenie farmakologiczne (lewotyroksyna). Dopóki metabolizm jest spowolniony przez brak hormonów, dieta może nie przynosić efektów. Po ustabilizowaniu wyników, odchudzanie przebiega tak samo jak u osób zdrowych – warto zadbać o deficyt kaloryczny i niski indeks glikemiczny posiłków.

Normy laboratoryjne (zazwyczaj do 4,0 mIU/l) są zbyt szerokie dla kobiet starających się o dziecko. Endokrynolodzy zalecają, aby w tym przypadku poziom TSH wynosił od 1,0 do 2,5 mIU/l. Nieleczona niedoczynność tarczycy może być przyczyną niepłodności oraz poronień, dlatego diagnostyka tarczycy jest kluczowa przed planowaną ciążą.